Kijken naar mensen die televisie kijken. De Engelse
variant van ‘Thuis Voor De Buis’ schijnt een grote hit te zijn in
Groot-Brittannië. Televisiekijkend Nederland is iets minder enthousiast over
televisiekijkend Nederland.
Vorige week zag ik het RTL programma voor het eerst.
Zoals bij vele andere reality programma’s, kwam bij wederom de volgende vraag
naar boven: ‘Wat is hier het praktisch nut van?’ Als je erover na gaat denken
en het programma aan iemand anders uit gaat leggen, zal je vanzelf merken hoe
achterlijk het klinkt. Na al die flauwe meuk die al op televisie te zien is,
zit ik helemaal niet te wachten op de ‘ongezouten’ meningen van
televisiekijkend Nederland. Tenminste, in hoeverre je de meningen ongezouten
kunt noemen.
Een ongezouten mening is spontaan, impulsief en recht
voor zijn raap. De cast van ‘Thuis Voor De Buis’ is alles behalve ongezouten.
De deelnemers van het programma zijn stereotypes van stereotypes. Van een
eco-hippie gezin tot een bejaarde tweeling, iedereen zit erin. En dan noemen ze
de deelnemers willekeurig. Willekeur is ver te zoeken in de keurige selectie. Zelfs
de meningen staan volgens mij gewoon in een script. Net als acteurs zitten de
stereotypes in een soort rollenspel.
Televisiekijkend Nederland kijkt naar televisiekijkend
Nederland. Wat een afgang, wat een niveau, wat een debacle. Je speelt in je
eigen inception. Mensen die voor de tv zitten, kijken naar mensen die voor de
tv zitten. En die mensen kijken ook weer naar mensen die voor de tv zitten en
ga zo maar door. Nee. Ga zo alsjeblieft niet door. Gezouten, ongezouten en nu
opzouten met die onzin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten