Het is zomer. Helaas biedt
Nederland niet altijd zomer zoals het in het woordenboek omschreven staat. De
Nederlandse zomer kent verschillende zonnige en warme dagen, maar ook veel
regenachtige kutdagen. Tijdens deze regenachtige kutdagen ga je jezelf al gauw
de tering vervelen.
Op televisie is weinig
spannends te beleven. Of je moet een enorme fan zijn van zomergasten. Zoals Thijs
Willekes over witte leggings zegt: ‘Daar doe je niemand een plezier mee.’ Dat omschrijft
ongeveer tevens wat ik van zomergasten vind.
Maar terug naar de
regenachtige zomerdagen waar je jezelf de tering verveelt. Want naast een
spelletje ganzenbord of mens-erger-je-niet, kun je ook gewoon een serie kijken.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik niet het type ben die een serie gaat volgen.
Maar ik heb me laatst over laten halen om voor de aardigheid eens naar de
eerste episode (de pilot) te kijken van de serie ‘Fargo’, gebaseerd op de
gelijknamige film uit 1996. En het was zeer de moeite waard.
Ik heb alle episodes van
Fargo gezien en het was alles behalve een witte legging. Het chille aan Fargo
is dat de serie maar uit één seizoen bestaat. Je bent dus niet tot kerst bezig
met het kijken van alle afleveringen en seizoenen. Daarnaast bevat de serie
iets kleinschaligs. Het speelt zich af in een klein stadje waar vrijwel
iedereen elkaar kent. De personages zijn bij wijze van spreken te tellen op
twee handen en een dobbelsteen. Tot slot heeft Fargo gedurende het hele seizoen
een goede balans en afwisseling tussen actiescènes en rustigere scènes.
Fargo dus. Een aanrader
voor iedereen die zichzelf een plezier wilt doen. En fuck witte leggings.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten